Home

วันอังคารที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

[MARKBAM] RAIN


Rain MB


ครืน ครืนนน
เสียงฟ้าร้องในยามเย็นทำให้ใครหลายๆคนกลับบ้านของตนเองอย่างเร่งรีบเพราะบางคนก็ไม่มีร่มจึงต้องรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุดแต่คนที่มีร่มก็จะสบายหน่อยที่ไม่ต้องรีบเหมือนคนอื่น
ซ่า ซ่า
แต่กับคนที่ไม่มีร่ม...
“อ่า ตกจนได้” เสียงฝนตกลงมาห่าใหญ่ทำให้ชายหนุ่มหน้าตาดีต้องรีบกุลีกุจอหาที่หลบฝนเป็นการใหญ่ เขานั่งหลบฝนอยู่ตรงกันสาดร้านค้าแห่งหนึ่ง
“เฮ้อ” ชายหนุ่มถอดถอนหายใจอย่างแผ่วเบาสายตามองไปยังสายฝนที่ยังเทกระหน่ำลงมาอย่างต่อเนื่องไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยสักนิดทำให้เขาคิดหนัก เขาคิดว่าวันนี้เขาจะรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะได้นอนให้หายเหนื่อยเสียหน่อยแต่ต้องมาติดฝนแบบนี้ทำให้เขาไม่ประสบอารมณ์เอาเสียเลยจริงๆ
จึก จึก
แรงสะกิดเบาๆที่ต้นแขนทำให้ชายหนุ่มหันหน้าไปมองที่มาก็เจอกับชายอีกคนที่ยืนก้มหน้าสวมหมวกปิดใบหน้าอยู่ ชายหนุ่มมองชายอีกคนอย่างงงๆก่อนที่จะมีแรงดันเบาๆที่ถูกส่งมาจากชายแปลกหน้า ชายหนุ่มไล่สายตาไปตามเรียวแขนจนมาถึงมือของชายแปลกหน้าก็พบกับร่มคันหนึ่งที่ถูกส่งมาให้ เขาเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่ตอนนี้พยักหน้าให้เขาเชิงบอกว่าให้เขายืมร่มคันนี้
“นายให้ฉันยืมหรอ”
“...” ไม่มีเสียงตอบรับแต่มีเพียงหัวที่ขยับขึ้นลงไปมาเบาๆ
“แล้วของนายล่ะ” ชายตรงหน้าไม่ตอบเพียงยกมืออีกข้างขึ้นมาจับที่ข้างกระเป๋าจึงทำให้ชายหนุ่มเห็นร่มอีกคันนึงที่อยู่ในช่องกระเป๋าด้านข้าง
“ขอบใจนายมากนะ” ชายหนุ่มคว้าร่มในมือของชายแปลกหน้าตรงหน้ามาก่อนจะกางร่มแล้วเดินจากไปทันที โดยที่ลืมคิดที่จะหาช่องทางการติดต่อเพื่อที่จะคืนร่ม
ฟู่ ฟู่
เสียงไดร์เป่าผมที่ชายหนุ่มหยิบมาใช้เป่าผมอย่างสบายใจเตรียมตัวที่จะเข้านอน เมื่อเป่าเสร็จชายหนุ่มหันหน้าไปมองยังหน้าต่างห้องก็เห็นสายฝนยังคงเทลงมาอย่างไม่ขาดสายและไม่มีทีท่าว่าจะหยุด มันทำให้เขาคิดถึงเหตุกาณ์ที่ผ่านมาเกือบหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว เขารู้สึกว่าเขาโชคดีจริงๆที่จู่ๆก็มีคนเอาร่มมาให้เขายืมโดยที่เราไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ เขาคงต้องหาอะไรตอบแทนเจ้าของร่มเสียแล้ว
“ชิบหายละ ลืมขอเบอร์” ชายหนุ่มตบหน้าผากตัวเองเบาๆกับความขี้ลืมของตัวเอง เขาวิ่งออกจากห้องไปไปยังร่มที่เขาตากทิ้งไว้เพื่อหาอะไรบางอย่างบนร่มเผื่อเจ้าของร่มเขาจะเขียนชื่อติดไว้ แล้วเขาก็เจอ
B A M B A M
ชายหนุ่มสะกดตัวอังษรภาษาอังกฤษแล้วอ่านมันซ้ำไปมาเขาคิดว่านี่คงเป็นชื่อของเจ้าของร่มแต่เขาก็รู้แค่เพียงชื่อเท่านั้นเพราะเขายังหาช่องทางที่จะติดต่อเจ้าของร่มไม่เจอเลยจนสะดุดเข้ากับตัวหนังสือเล็กๆที่ติดร่ม
Bambam1a
.
.
.
.
.
.
.
ตือ ดึง
MARK TUAN
เพิ่มคุณจาก LINE ID

_________________________________________________________________
ฟิคชั่ววูบตอนแต่งฟิคบ้านไรท์ฝนตกหนัก
ไรท์เลยแต่ง ฮ่าๆๆ

1 ความคิดเห็น:

  1. สั้นๆง่ายๆได้ใจความ บางทีมันก็เกิดขึ้นง่ายๆแบบนี้แหละ ชอบค่ะ อยากให้มาอัพบ่อยๆเลย ติดตามเป็นฟค เลยค่ะ <3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

    ตอบลบ